3.7 Εγωισμός

Ο όρος Εγωισμός βγαίνει από τις λέξεις «εγώ είμαι». Δείχνει, με άλλα λόγια, την έννοια της προσωπικότητας κάθε προσώπου, την αίσθηση ότι κάθε πρόσωπο είναι μια αυτόνομη οντότητα, διαφορετική και ανεξάρτητη από άλλες οντότητες.
Ο Εγωισμός δεν έχει καμία κατεύθυνση, καταστρέφει τα πάντα σε όλες τις κατευθύνσεις. Είναι ο πρώτος εχθρός της ανόδου μιας ψυχο-πνευματικής οντότητας και είναι το πιο ελκυστικό όργανο του υλικού κόσμου.
Ένας εγωιστής δολοφονεί, δηλητηριάζει και καταστρέφει χωρίς να συνειδητοποιεί ότι ενεργεί επίσης ως κατήγορος της συνειδήσεως για την ημέρα της κρίσης. Μπορεί να απεικονίζει τον εαυτό του ως ένα συμπονετικό πρόσωπο αλλά είναι μια κρυφή πληγή μέσα στην κοινωνία.

3.2 Μέτρο και Γνώθι σεαυτόν

Σύμφωνα με τις διδασκαλίες από τον ουρανό, ο άνθρωπος πρέπει να βαδίζει σύμφωνα με δύο ρητά που ειπώθηκαν πρώτα απο τους αρχαίους Έλληνες: Μηδέν Άγαν και Γνώθι σε αυτόν:

(ι) Μηδέν Άγαν: έχει την έννοια «μακρυά από κάθε υπερβολή» επειδή αυτές βλάπτουν
την οντότητα στην άνοδό της, διότι καθετί πέραν του μέτρου ζημιώνει και δεν ωφελεί δηλ. τα πάντα με μέτρο

(ii) Γνώθι σαυτόν: το ρητό αυτό, να γνωρίσεις τον εαυτό σου, είναι απλώς ένα γνωμικό επειδή ως άνθρωποι δεν είμαστε ποτέ εις θέση να γνωρίσουμε τον εαυτό μας.

3.1 Μέτρο, το χρυσό κλειδί της γήινης ζωής

Ο υλικός κόσμος είναι ο κόσμος των αντιθέσεων.

Οπουδήποτε κοιτάζουμε βλέπουμε πάντα την αντίθεση των στοιχείων. Όλα τα πράγματα στη φύση λειτουργούν και εκφράζουν τις ενέργειές τους μέσω κύκλων αντίθετων ενεργειών.
Στο φυσικό πεδίο έχουμε τις αντιθέσεις του θετικού και αρνητικού, θερμού και κρύου, μαλακού και σκληρού, ξηρού και υγρού, φωτεινού και σκοτεινού, άοσμου και εύοσμου κ.λ.π.
Στο νοητικό επίπεδο έχουμε τα αντίθετα του καλού και του κακού, όμορφου και άσχημου, δίκαιου και άδικου, της αλήθειας και του ψέματος, αγάπη και μίσος, ταπεινότητα και υπεροψία, νοημοσύνη και ηλιθιότητα, γνώση και άγνοια, κ.λ.π.