Η γνωστή έννοια του θανάτου είναι ο χωρισμός της ψυχοπνευματικής οντότητας από το φυσικό σώμα στο τέλος της γήινης ζωής.
Η ψυχοπνευματική οντότητα παραμένει αθάνατη, ενώ το σώμα αποσυντίθεται.
Η επιστροφή της ψυχοπνευματικής οντότητας στον Πνευματικό Κόσμο («στο σπίτι της»), θεωρείται ως αναγέννηση της οντότητας στον ουρανό, ενώ, η κάθοδος της οντότητας στο γήινο κόσμο, θεωρείται ως ο θάνατός της στον Πνευματικό Κόσμο, εφόσον η οντότητα αφήνει τον Ουρανό για να πάει στη γη.
Η γέννηση και ο θάνατος αποτελούν δύο πλευρές του ιδίου φαινομένου, που μπορεί να ονομαστεί «Αλλαγή Καταστάσεως», επομένως όταν μια οντότητα ενσαρκώνεται πεθαίνει στον ουρανό και γεννιέται στη γη.
Ο κύκλος των ενσαρκώσεων συνεχίζεται μέχρι τελειοποιήσεως της οντότητας στο φυσικό κόσμο, όπου ανέρχεται στα υψηλότερα κλιμάκια του Ουρανού. Ο γήινος θάνατος είναι στην πραγματικότητα η αναγέννηση της ψυχής στον Ουρανό εφόσον ελευθερώνεται από τις αλυσίδες του σώματος.
Οι θνητοί επιλέγουν τον τρόπο που ζουν, ο Ουρανός επιλέγει τον τρόπο που πεθαίνουν.
Υπάρχουν τέσσερις κύριες κατηγορίες θανάτου:
Οι τύποι των φάσεων και των φαινομένων κατά τη διάρκεια του θανάτου ποικίλλει από πρόσωπο σε πρόσωπο. Εξαρτώνται από τη ζωή και την ποιότητα της οντότητας.
Προτού να αφήσει η ψυχή το σώμα, διαστέλλεται αρχικά, έτσι ώστε μέρος αυτής είναι έξω από το σώμα και οδεύει προς τη διάσταση του θεϊκού κόσμου.
Πρέπει να σημειωθεί ότι το πνεύμα αφήνει το σώμα πρώτο και έπειτα ακολουθεί η ψυχή, η οποία συνδέεται άρρηκτα με το πνεύμα. Γι αυτό, πολλές φορές, οι άνθρωποι πουείναι κοντά στο θάνατο χάνουν τις αισθήσεις τους και τη διανοητική επαφή τους με το περιβάλλον, αλλά οι σωματικές λειτουργίες συνεχίζουν μέχρι ενός ορισμένου βαθμού.
Ο τελικός θάνατος επέρχεται με την πλήρη αναχώρηση της ψυχής, μετά την οποία και το τελευταίο κύτταρο του σώματος απενεργοποιείται.
Η ψυχοπνευματική οντότητα παραμένει αθάνατη, ενώ το σώμα αποσυντίθεται.
Η επιστροφή της ψυχοπνευματικής οντότητας στον Πνευματικό Κόσμο («στο σπίτι της»), θεωρείται ως αναγέννηση της οντότητας στον ουρανό, ενώ, η κάθοδος της οντότητας στο γήινο κόσμο, θεωρείται ως ο θάνατός της στον Πνευματικό Κόσμο, εφόσον η οντότητα αφήνει τον Ουρανό για να πάει στη γη.
Η γέννηση και ο θάνατος αποτελούν δύο πλευρές του ιδίου φαινομένου, που μπορεί να ονομαστεί «Αλλαγή Καταστάσεως», επομένως όταν μια οντότητα ενσαρκώνεται πεθαίνει στον ουρανό και γεννιέται στη γη.
Ο κύκλος των ενσαρκώσεων συνεχίζεται μέχρι τελειοποιήσεως της οντότητας στο φυσικό κόσμο, όπου ανέρχεται στα υψηλότερα κλιμάκια του Ουρανού. Ο γήινος θάνατος είναι στην πραγματικότητα η αναγέννηση της ψυχής στον Ουρανό εφόσον ελευθερώνεται από τις αλυσίδες του σώματος.
Οι θνητοί επιλέγουν τον τρόπο που ζουν, ο Ουρανός επιλέγει τον τρόπο που πεθαίνουν.
Υπάρχουν τέσσερις κύριες κατηγορίες θανάτου:
- Ευγενής θάνατος: Ένας άνθρωπος πεθαίνει ξαφνικά ειρηνικά και με ηρεμία.
- Θάνατος με βάσανα και πόνο: Ένας άνθρωπος με βαριά συνείδηση ή βαριές αμαρτίες από τις προηγούμενες ενσαρκώσεις, πεθαίνει με αυτό το τρόπο για να εξιλεωθεί μέρος του βάρους του φορτίου του.
- Αργός θάνατος: Μερικές φορές με πόνο και μερικές φορές με ηρεμία. Αυτός ο αργός θάνατος εξαντλεί αργά την οντότητα αφού την αναγκάζεται να κοιτάξει στο παρελθόν της, να σκεφτεί τις πράξεις της και να διακρίνει μεταξύ των καλών και κακών πράξεων της, χωρίς να αναφέρει τίποτα σε άλλους ανθρώπους. Είναι ένας τρόπος μεταμέλειας και απελευθέρωσης από την πίεση των φορτίων.
- Βίαιος θάνατος, σε νευρική κατάσταση, πολλές φορές με βλασφημίες και με τραυματισμό ή ύβρεις: Αυτό το πρόσωπο είχε απολέσει το θείον Φως και δεν είχε πίστη. Αυτοί οι άνθρωποι στην πραγματικότητα δεν πίστευαν σε τίποτα, παρά το γεγονός ότι μπορεί να είχαν παρουσιάσει μια επιφανειακή πίστη.
Οι τύποι των φάσεων και των φαινομένων κατά τη διάρκεια του θανάτου ποικίλλει από πρόσωπο σε πρόσωπο. Εξαρτώνται από τη ζωή και την ποιότητα της οντότητας.
Προτού να αφήσει η ψυχή το σώμα, διαστέλλεται αρχικά, έτσι ώστε μέρος αυτής είναι έξω από το σώμα και οδεύει προς τη διάσταση του θεϊκού κόσμου.
Πρέπει να σημειωθεί ότι το πνεύμα αφήνει το σώμα πρώτο και έπειτα ακολουθεί η ψυχή, η οποία συνδέεται άρρηκτα με το πνεύμα. Γι αυτό, πολλές φορές, οι άνθρωποι πουείναι κοντά στο θάνατο χάνουν τις αισθήσεις τους και τη διανοητική επαφή τους με το περιβάλλον, αλλά οι σωματικές λειτουργίες συνεχίζουν μέχρι ενός ορισμένου βαθμού.
Ο τελικός θάνατος επέρχεται με την πλήρη αναχώρηση της ψυχής, μετά την οποία και το τελευταίο κύτταρο του σώματος απενεργοποιείται.
Όπως όταν αισθάνεστε ζαλισμένοι όταν είστε άρρωστοι και πρέπει να ηρεμήσετε για να επανακτήσετε τις δυνάμεις σας, το ίδιο συμβαίνει και στο πρόσωπο που μόλις πέθανε .
Όταν βρίσκεται στον Ουρανό είναι αδύνατο να συνειδητοποιήσει ότι βρίσκεται εκεί.
Αρχικά δεν συνειδητοποιεί τι έχει συμβεί και εάν είχε φυσικό πόνο, ο πόνος παύει αυτομάτως και η οντότητα αναρωτιέται πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό.
Ενισχύεται τότε με την αναγνώριση των φιλικών προσώπων και αναρωτιέται εάν ονειρεύεται ή όχι. Μετά από μια στιγμή ακούει λέξεις σαν να προέρχονται από απόσταση. Αναγνωρίζει τις φιλικές φωνές αλλά δεν μπορεί να τις δει.
Για να ελαττωθεί η θλίψη του από την αποχώρηση των γήινων δεσμών, μεταφέρεται όπου είναι δυνατόν, μέσω του οράματος, για να δει τοπία και άλλα φιλικά πρόσωπα που στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν, εφόσον είναι μια προσωρινή εικόνα.
Εξαρτάται από το ψυχικό σθένος για το πόσο γρήγορα αυτές οι εικόνες του παρελθόντος θα σβήσουν.
Η νεο-ανακληθείσα ψυχή, χρησιμοποιώντας το τρίτο της μάτι βλέπει άλλα πνεύματα και το πνεύμα της συνεπαίρνεται αναλόγως με το πώς αισθανόταν γι αυτούς τους ανθρώπους ενώ
ήταν στη γη.
Αργότερα όταν η ψυχο-πνευματική οντότητα έχει την άδεια να επισκεφτεί τους συγγενείς της στη γη, χωρίς αυτοί να το γνωρίζουν, προσπαθεί μερικές φορές να συμμετέχει στις συνομιλίες τους για να εκφέρει τη σωστή γνώμη, αλλά τα αυτιά των συμμετεχόντων δεν μπορούν να λάβουν τον ήχο των δονήσεων που εκπέμπει η ψυχο-πνευματική πλέον οντότητα και τότε αυτή θλίβεται.
Ωστόσο έχει τον άγγελο φύλακα μαζί της, που από την πλευρά του προσπαθεί να αποτρέψει ήρεμα την οντότητα από τη συμμετοχή της στις γήινες συνομιλίες. Εάν η ψυχή αποκαρδιωθεί με την κατάσταση, ο άγγελος-φύλακας επιτρέπει στην οντότητα να εμφανιστεί στο γήινο συγγενή ή φίλο μέσα σε ένα όνειρο.
Αυτό αναφέρεται σε σας για να συνειδητοποιήσετε την πρόνοια του Θεού για τα δημιουργήματα του. Δεν συμβαίνει το ίδιο σε πιο εξελιγμένες ανώτερες οντότητες διότι έρχονται σε επαφή με φίλους και συγγενείς αυτόματα. Συνειδητοποιούν ότι όλες οι οντότητες γύρω τους είναι αδελφοί και παραμένουν ήρεμες. Όταν εξοικειωθούν με το νέο περιβάλλον τους, ακολουθούν μια προκαθορισμένη πορεία για να βρουν την κατάλληλη θέση για αυτές.
Ο θάνατος σημαίνει τη ζωή πέρα από τα γήινα όρια. Όταν η ψυχο-πνευματική οντότητα ανέρχεται, τα διάφορα πνεύματα, καλά και κακά, την περιβάλλουν. Και τα δύο προσπαθούν να την έλξουν στην κατεύθυνσή τους.Όταν βρίσκεται στον Ουρανό είναι αδύνατο να συνειδητοποιήσει ότι βρίσκεται εκεί.
Αρχικά δεν συνειδητοποιεί τι έχει συμβεί και εάν είχε φυσικό πόνο, ο πόνος παύει αυτομάτως και η οντότητα αναρωτιέται πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό.
Ενισχύεται τότε με την αναγνώριση των φιλικών προσώπων και αναρωτιέται εάν ονειρεύεται ή όχι. Μετά από μια στιγμή ακούει λέξεις σαν να προέρχονται από απόσταση. Αναγνωρίζει τις φιλικές φωνές αλλά δεν μπορεί να τις δει.
Για να ελαττωθεί η θλίψη του από την αποχώρηση των γήινων δεσμών, μεταφέρεται όπου είναι δυνατόν, μέσω του οράματος, για να δει τοπία και άλλα φιλικά πρόσωπα που στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν, εφόσον είναι μια προσωρινή εικόνα.
Εξαρτάται από το ψυχικό σθένος για το πόσο γρήγορα αυτές οι εικόνες του παρελθόντος θα σβήσουν.
Η νεο-ανακληθείσα ψυχή, χρησιμοποιώντας το τρίτο της μάτι βλέπει άλλα πνεύματα και το πνεύμα της συνεπαίρνεται αναλόγως με το πώς αισθανόταν γι αυτούς τους ανθρώπους ενώ
ήταν στη γη.
Αργότερα όταν η ψυχο-πνευματική οντότητα έχει την άδεια να επισκεφτεί τους συγγενείς της στη γη, χωρίς αυτοί να το γνωρίζουν, προσπαθεί μερικές φορές να συμμετέχει στις συνομιλίες τους για να εκφέρει τη σωστή γνώμη, αλλά τα αυτιά των συμμετεχόντων δεν μπορούν να λάβουν τον ήχο των δονήσεων που εκπέμπει η ψυχο-πνευματική πλέον οντότητα και τότε αυτή θλίβεται.
Ωστόσο έχει τον άγγελο φύλακα μαζί της, που από την πλευρά του προσπαθεί να αποτρέψει ήρεμα την οντότητα από τη συμμετοχή της στις γήινες συνομιλίες. Εάν η ψυχή αποκαρδιωθεί με την κατάσταση, ο άγγελος-φύλακας επιτρέπει στην οντότητα να εμφανιστεί στο γήινο συγγενή ή φίλο μέσα σε ένα όνειρο.
Αυτό αναφέρεται σε σας για να συνειδητοποιήσετε την πρόνοια του Θεού για τα δημιουργήματα του. Δεν συμβαίνει το ίδιο σε πιο εξελιγμένες ανώτερες οντότητες διότι έρχονται σε επαφή με φίλους και συγγενείς αυτόματα. Συνειδητοποιούν ότι όλες οι οντότητες γύρω τους είναι αδελφοί και παραμένουν ήρεμες. Όταν εξοικειωθούν με το νέο περιβάλλον τους, ακολουθούν μια προκαθορισμένη πορεία για να βρουν την κατάλληλη θέση για αυτές.
Η οντότητα, μην όντας ικανή να κρίνει, ακολουθεί τους ψιθύρους του Άγγελου-φύλακα της να προχωρήσει έως ότου φθάσει στη «ζώνη ανασχηματισμού». (Όλα αυτά, για το τι συναντά η ψυχή στον Ουρανό θα περιγραφούν σε επόμενα κεφάλαια, πιο αναλυτικά.)
Υπάρχουν πολλές διαφορές μεταξύ μιας ψυχής και μιας άλλης και καμία δεν είναι όμοια σε ψυχική εξέλιξη και πνευματική υπεροχή.
Στον Ουρανό δεν κρίνονται στις λεπτομέρειες αλλά στη γενική δράση τους.
Εάν μια οντότητα έχει κλήση στη χημεία, ενώ στη γη π.χ. αντί να ωφελήσει την ανθρωπότητα την έβλαψε, στην επόμενη ενσάρκωσή της δεν θα γίνει φαρμακοποιός. Εάν προκύψει μια ευκαιρία για να ακολουθήσει αυτόν τον κλάδο έστω και με ζήλο δεν θα μπορέσει να επιτύχει. Οι νόμοι που προβλέπουν την κλήση της οντότητας κατεβαίνοντας από τον Ουρανό, είναι πολύ αυστηροί.
Μετά από το θάνατο κανένας δεν ξέρει εάν θα εισαχθούν στην Λευκή Πολιτεία του Ουρανίου Βασιλείου και ανέλθουν σε υψηλότερους σταθμούς ή αν τελικά θα επιστρέψει στη γη ως μια νέα ανθρώπινη οντότητα.
Στον Ουρανό δεν κρίνονται στις λεπτομέρειες αλλά στη γενική δράση τους.
Εάν μια οντότητα έχει κλήση στη χημεία, ενώ στη γη π.χ. αντί να ωφελήσει την ανθρωπότητα την έβλαψε, στην επόμενη ενσάρκωσή της δεν θα γίνει φαρμακοποιός. Εάν προκύψει μια ευκαιρία για να ακολουθήσει αυτόν τον κλάδο έστω και με ζήλο δεν θα μπορέσει να επιτύχει. Οι νόμοι που προβλέπουν την κλήση της οντότητας κατεβαίνοντας από τον Ουρανό, είναι πολύ αυστηροί.
Μετά από το θάνατο κανένας δεν ξέρει εάν θα εισαχθούν στην Λευκή Πολιτεία του Ουρανίου Βασιλείου και ανέλθουν σε υψηλότερους σταθμούς ή αν τελικά θα επιστρέψει στη γη ως μια νέα ανθρώπινη οντότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου