Ο άνθρωπος είναι ένα μόριο του Σύμπαντος. Είναι μια υλική οντότητα που συνδέεται αχώριστα με μια ψυχή και ένα πνεύμα. Δηλαδή η οντότητα είναι κατά δύο τρίτα Ουράνια και κατά ένα τρίτο γήινη.
Όπως παρατηρείτε, το Ουράνιο υπερέχει και επομένως ο άνθρωπος έχει ένα συγκεκριμένο πεπρωμένο στη γη, που δεν είναι άλλο από το να ανέλθει τελειοποιημένος στον Ουρανό.
Γιατί το ένα τρίτο της οντότητας (σώμα) το οποίο είναι γήινο ,επικρατεί των δύο τρίτων που είναι Ουράνια;
Είναι επειδή η ψυχή και η ύλη εξισορροπούνται και το πνεύμα ρίχνει το βάρος του, στη μια ή στην άλλη πλευρά.
Εάν το πνεύμα έχει αγνό φωτισμό, θα κλίνει προς την ψυχή, εάν όχι, θα κλίνει προς το σώμα. Εάν είναι αμφίρροπο θα κλίνει πρώτα προς τη μια πλευρά και έπειτα προς την άλλη.
Είναι δυνατό όταν κλίνει προς το σώμα να αμαρτήσει.
Αμφιταλαντεύσεις του πνεύματος υπάρχουν, όταν δεν έχει η ψυχή σθένος για να επιβληθεί στο πνεύμα.
Γιατί το ψυχικό σθένος ποικίλλει από τη μια οντότητα στην άλλη;
Αυτό το σημείο είναι ένα από τα Ουράνια Μυστήρια που ο άνθρωπος δεν μπορεί να ερμηνεύσει. Όχι επειδή στερείται τα μέσα, αλλά επειδή περπατά εντός σκοτεινής στοάς χωρίς φως.
Εάν Φωτιζόταν από το Καθαρό Φως θα ήταν σε θέση να ερμηνεύσει πολλά ζητήματα που αδυνατεί τώρα.
Ο Κύριος δεν αδίκησε τις ψυχές, δίνοντας ισχυρό ψυχικό σθένος σε μερικές και αδύναμο ψυχικό σθένος σε άλλες.
Όταν ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο έδωσε ίσο ψυχικό σθένος σε όλες.
Αλλά γιατί το ψυχικό σθένος ποικίλλει από τη μια οντότητα στην άλλη;
Επειδή το ψυχικό σθένος είναι ένα τάλαντο. Όποιος το καλλιεργεί πετυχαίνει.
Όποιος σκέφτεται ότι είναι περιττό να καλλιεργήσει το τάλαντό του θα παραμείνει αδύναμο.
Μπορείτε να ρωτήσετε:
«γιατί δεν καλλιέργησαν όλες οι ψυχές το τάλαντό τους»;
Επειδή δεν ήξεραν ότι θα ενσαρκωθούν στη γη. Αυτό δεν ήταν γνωστό σε αυτές.
Στον Ουρανό χαιρόταν την ελευθερία τους, με ή χωρίς την καλλιέργεια του ψυχικού τους σθένους.
Όταν ενσαρκώθηκαν λίγες είχαν σθένος, όλες οι άλλες ψυχές κατακτήθηκαν από το πνεύμα τους. Το πνεύμα, απαλλαγμένο από τη θεότητα, δεν είχε λογική ή κρίση.
Μέσω του κόπου, του μόχθου και του πόνου, η ανθρώπινη οντότητα ανέπτυξε τη λογική και την κρίση δια μέσου των χιλιετιών. Αλλά ο άνθρωπος δεν μπορούσε να πει ότι κατείχε γνώση.
Η γνώση είναι κάτι ακαθόριστο όταν δεν ξέρουμε πώς να ωφεληθούμε κατάλληλα από αυτήν.
Ο άνθρωπος επομένως είναι μια ψυχοπνευματική οντότητα που ενσαρκώνεται προκειμένου να καλλιεργηθούν η ψυχή και το πνεύμα του.
Υπάρχουν πολλές οντότητες με ισχυρό ψυχικό σθένος που δεν έχουν ενσαρκωθεί και ούτε πρόκειται.
Είναι οι Αρχάγγελοι του Κυρίου, Του Πατρός Θεού όλων και Δημιουργού.
Επομένως ο άνθρωπος είναι μια ψυχοπνευματική οντότητα του Ουρανού, έτοιμη να αναχωρήσει για τη γη (Σταθμό Άλφα), όπου ενσαρκώνεται ως νέα οντότητα που φέρει μέσα στο ένδυμά της (σώμα), το σπόρο της αρετής και του κακού.
Η αρετή κατοικεί μέσα στην ψυχή, ενώ το κακό εμφυτεύεται στο φυσικό σώμα.
Ο διαιτητής είναι το πνεύμα.
Το πνεύμα αναγεννάται από τις προηγούμενες υπάρξεις και δεν θυμάται τίποτα.
Υπάρχουν βέβαια ελάχιστες εξαιρέσεις ανθρώπων, που ενθυμούνται μερικές προηγούμενες ενσαρκώσεις τους.
Όταν το πνεύμα είναι ελεύθερο, η ψυχοπνευματική οντότητα παραδίδει το σώμα στο κακό, εκτός κι αν η ψυχή πείσει εγκαίρως το πνεύμα να κλίνει προς την αρετή.
Όταν το σώμα και το πνεύμα συνεργάζονται τότε η ψυχή παραμένει αδύναμη έναντι των άλλων των δύο.
Το πνεύμα και το σώμα (ύλη) επιβάλλονται στην ψυχή, άρχουν την οντότητα και την παρασύρουν σε υλιστικούς πειρασμούς.
Ο άνθρωπος έχει ενσαρκωθεί με μια απειροελάχιστη ποσότητα θείας ενέργειας, αυτή είναι ψυχή, η οποία είναι ικανή να ξεκινήσει μια απέραντη πνευματική πυρκαγιά.
Με το πνεύμα δεν εννοούμε το ανθρώπινο πνεύμα, αλλά Γνώση Θεού διότι το Άγιον Πνεύμα μεταδίδει τη γνώση στην ανθρωπότητα.
Ο άνθρωπος μπορεί να θεωρηθεί ως μικρός Θεός, εάν ακολουθεί το Ουράνιο μονοπάτι. Διαφορετικά διαιρείται σε δύο ανταγωνιστικά μέρη και δεν ξέρει τι κάνει. Στερείται από την πλήρη γνώση του Καλού και μεταφέρεται πολλές φορές στην πλευρά του Κακού πνεύματος. Όλο αυτό συμβαίνει διότι ο άνθρωπος έχει πνεύμα με ελεύθερη βούληση.
Είναι ελεύθερος να κρίνει, να αποφασίσει και να επιλέξει.
Ο Πατέρας όλων δεν τοποθετεί κανένα φραγμό στην ελεύθερη επιλογή (βούληση).
Στη γη ο άνθρωπος έρχεται ως πρόσφυγας σκληρής εργασίας για να εκπληρώσει μια θεία αποστολή, προκειμένου να μετριαστεί το βάρος της συνείδησής του από την αγάπη του Θεού προς αυτόν.
Όταν ο άνθρωπος μπαίνει στην ευθεία πορεία ακολουθώντας τις θείες διδασκαλίες ως οδηγό Φώτισης, ανέρχεται ως αντάξια ψυχοπνευματική οντότητα.
Όσο περισσότερη εσωτερικότερη καλλιέργεια, τόσο λαμπρότερος Φωτισμός προς το συνάνθρωπό του. Μια ασήμαντη ύπαρξη είναι δυνατό, μέσα στην αιωνιότητα, να φθάσει στη θεότητα και να γίνει μέλος των Ουρανίων αδελφών και Διδασκάλων.
Ας μάθει ο άνθρωπος ότι από ύλη γίνεται αιθέρας.
Αυτό είναι ένας σπινθήρας, μια Θεία γνώση, το χέρι βοήθειας του Κυρίου και Κυβερνήτης στο Ουράνιο Βασίλειο.
Βοήθεια μπορεί να ζητηθεί από τους Αρχηγούς και τους Διδασκάλους.
Είναι αρκετό το ότι αυτό είναι το Θέλημα Του.
Όπως παρατηρείτε, το Ουράνιο υπερέχει και επομένως ο άνθρωπος έχει ένα συγκεκριμένο πεπρωμένο στη γη, που δεν είναι άλλο από το να ανέλθει τελειοποιημένος στον Ουρανό.
Γιατί το ένα τρίτο της οντότητας (σώμα) το οποίο είναι γήινο ,επικρατεί των δύο τρίτων που είναι Ουράνια;
Είναι επειδή η ψυχή και η ύλη εξισορροπούνται και το πνεύμα ρίχνει το βάρος του, στη μια ή στην άλλη πλευρά.
Εάν το πνεύμα έχει αγνό φωτισμό, θα κλίνει προς την ψυχή, εάν όχι, θα κλίνει προς το σώμα. Εάν είναι αμφίρροπο θα κλίνει πρώτα προς τη μια πλευρά και έπειτα προς την άλλη.
Είναι δυνατό όταν κλίνει προς το σώμα να αμαρτήσει.
Αμφιταλαντεύσεις του πνεύματος υπάρχουν, όταν δεν έχει η ψυχή σθένος για να επιβληθεί στο πνεύμα.
Γιατί το ψυχικό σθένος ποικίλλει από τη μια οντότητα στην άλλη;
Αυτό το σημείο είναι ένα από τα Ουράνια Μυστήρια που ο άνθρωπος δεν μπορεί να ερμηνεύσει. Όχι επειδή στερείται τα μέσα, αλλά επειδή περπατά εντός σκοτεινής στοάς χωρίς φως.
Εάν Φωτιζόταν από το Καθαρό Φως θα ήταν σε θέση να ερμηνεύσει πολλά ζητήματα που αδυνατεί τώρα.
Ο Κύριος δεν αδίκησε τις ψυχές, δίνοντας ισχυρό ψυχικό σθένος σε μερικές και αδύναμο ψυχικό σθένος σε άλλες.
Όταν ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο έδωσε ίσο ψυχικό σθένος σε όλες.
Αλλά γιατί το ψυχικό σθένος ποικίλλει από τη μια οντότητα στην άλλη;
Επειδή το ψυχικό σθένος είναι ένα τάλαντο. Όποιος το καλλιεργεί πετυχαίνει.
Όποιος σκέφτεται ότι είναι περιττό να καλλιεργήσει το τάλαντό του θα παραμείνει αδύναμο.
Μπορείτε να ρωτήσετε:
«γιατί δεν καλλιέργησαν όλες οι ψυχές το τάλαντό τους»;
Επειδή δεν ήξεραν ότι θα ενσαρκωθούν στη γη. Αυτό δεν ήταν γνωστό σε αυτές.
Στον Ουρανό χαιρόταν την ελευθερία τους, με ή χωρίς την καλλιέργεια του ψυχικού τους σθένους.
Όταν ενσαρκώθηκαν λίγες είχαν σθένος, όλες οι άλλες ψυχές κατακτήθηκαν από το πνεύμα τους. Το πνεύμα, απαλλαγμένο από τη θεότητα, δεν είχε λογική ή κρίση.
Μέσω του κόπου, του μόχθου και του πόνου, η ανθρώπινη οντότητα ανέπτυξε τη λογική και την κρίση δια μέσου των χιλιετιών. Αλλά ο άνθρωπος δεν μπορούσε να πει ότι κατείχε γνώση.
Η γνώση είναι κάτι ακαθόριστο όταν δεν ξέρουμε πώς να ωφεληθούμε κατάλληλα από αυτήν.
Ο άνθρωπος επομένως είναι μια ψυχοπνευματική οντότητα που ενσαρκώνεται προκειμένου να καλλιεργηθούν η ψυχή και το πνεύμα του.
Υπάρχουν πολλές οντότητες με ισχυρό ψυχικό σθένος που δεν έχουν ενσαρκωθεί και ούτε πρόκειται.
Είναι οι Αρχάγγελοι του Κυρίου, Του Πατρός Θεού όλων και Δημιουργού.
Επομένως ο άνθρωπος είναι μια ψυχοπνευματική οντότητα του Ουρανού, έτοιμη να αναχωρήσει για τη γη (Σταθμό Άλφα), όπου ενσαρκώνεται ως νέα οντότητα που φέρει μέσα στο ένδυμά της (σώμα), το σπόρο της αρετής και του κακού.
Η αρετή κατοικεί μέσα στην ψυχή, ενώ το κακό εμφυτεύεται στο φυσικό σώμα.
Ο διαιτητής είναι το πνεύμα.
Το πνεύμα αναγεννάται από τις προηγούμενες υπάρξεις και δεν θυμάται τίποτα.
Υπάρχουν βέβαια ελάχιστες εξαιρέσεις ανθρώπων, που ενθυμούνται μερικές προηγούμενες ενσαρκώσεις τους.
Όταν το πνεύμα είναι ελεύθερο, η ψυχοπνευματική οντότητα παραδίδει το σώμα στο κακό, εκτός κι αν η ψυχή πείσει εγκαίρως το πνεύμα να κλίνει προς την αρετή.
Όταν το σώμα και το πνεύμα συνεργάζονται τότε η ψυχή παραμένει αδύναμη έναντι των άλλων των δύο.
Το πνεύμα και το σώμα (ύλη) επιβάλλονται στην ψυχή, άρχουν την οντότητα και την παρασύρουν σε υλιστικούς πειρασμούς.
Ο άνθρωπος έχει ενσαρκωθεί με μια απειροελάχιστη ποσότητα θείας ενέργειας, αυτή είναι ψυχή, η οποία είναι ικανή να ξεκινήσει μια απέραντη πνευματική πυρκαγιά.
Με το πνεύμα δεν εννοούμε το ανθρώπινο πνεύμα, αλλά Γνώση Θεού διότι το Άγιον Πνεύμα μεταδίδει τη γνώση στην ανθρωπότητα.
Ο άνθρωπος μπορεί να θεωρηθεί ως μικρός Θεός, εάν ακολουθεί το Ουράνιο μονοπάτι. Διαφορετικά διαιρείται σε δύο ανταγωνιστικά μέρη και δεν ξέρει τι κάνει. Στερείται από την πλήρη γνώση του Καλού και μεταφέρεται πολλές φορές στην πλευρά του Κακού πνεύματος. Όλο αυτό συμβαίνει διότι ο άνθρωπος έχει πνεύμα με ελεύθερη βούληση.
Είναι ελεύθερος να κρίνει, να αποφασίσει και να επιλέξει.
Ο Πατέρας όλων δεν τοποθετεί κανένα φραγμό στην ελεύθερη επιλογή (βούληση).
Στη γη ο άνθρωπος έρχεται ως πρόσφυγας σκληρής εργασίας για να εκπληρώσει μια θεία αποστολή, προκειμένου να μετριαστεί το βάρος της συνείδησής του από την αγάπη του Θεού προς αυτόν.
Όταν ο άνθρωπος μπαίνει στην ευθεία πορεία ακολουθώντας τις θείες διδασκαλίες ως οδηγό Φώτισης, ανέρχεται ως αντάξια ψυχοπνευματική οντότητα.
Όσο περισσότερη εσωτερικότερη καλλιέργεια, τόσο λαμπρότερος Φωτισμός προς το συνάνθρωπό του. Μια ασήμαντη ύπαρξη είναι δυνατό, μέσα στην αιωνιότητα, να φθάσει στη θεότητα και να γίνει μέλος των Ουρανίων αδελφών και Διδασκάλων.
Ας μάθει ο άνθρωπος ότι από ύλη γίνεται αιθέρας.
Αυτό είναι ένας σπινθήρας, μια Θεία γνώση, το χέρι βοήθειας του Κυρίου και Κυβερνήτης στο Ουράνιο Βασίλειο.
Βοήθεια μπορεί να ζητηθεί από τους Αρχηγούς και τους Διδασκάλους.
Είναι αρκετό το ότι αυτό είναι το Θέλημα Του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου