Η Αυτοκτονία είναι μια αποκρουστική πράξη και είναι αντίθετη προς τη θέληση του Θεού, ο Οποίος σας στέλνει στη γη για να εξιλεώσετε τις αμαρτίες σας.
Αντ' αυτού περιφρονείτε το ένδυμα (το σώμα) που σας έδωσε, επιστρέφοντας το όταν βάλετε τέλος στη ζωή σας, χωρίς να έχετε ολοκληρωτικά εκπληρώσει όλα τα καθήκοντά σας.
Γι' αυτόν τον λόγο η αυτοκτονία γενικά θεωρείται ως έγκλημα ενάντια στην ύπαρξή σας, με πολύ μεγαλύτερες ευθύνες από εκείνες του κοινού εγκλήματος.
Οι άνθρωποι πρέπει να ξέρουν ότι οι αυτοκτονίες μπορούν να καταταχθούν σε δύο κύριες κατηγορίες:
Μια άλλη κατηγορία, που δεν κατηγοριοποιείται άμεσα κάτω από τις δύο ανωτέρω κατηγορίες, είναι αυτή του επηρεασμού των αδύνατων πνευμάτων στο να διαπράξουν αυτοκτονία μέσω του γραπτού λόγου.
Οι συγγραφείς τέτοιου υλικού ανήκουν στους ηθικούς αυτουργούς των αυτοκτονιών. Αλλά εάν η εργασία τους περιγράφει επίσης, με τη λογική, την αποφυγή ενός τέτοιου εγχειρήματος, δεν είναι υπεύθυνοι για μια τέτοια πράξη. Σε αυτή τη περίπτωση ο συγγραφέας οφείλει να φωτιστεί για να αποτρέψει μια τέτοια κακή πράξη, που ο ίδιος έχει προκαλέσει σε ένα πρόσωπο με αυτοκαταστροφικές τάσεις.
Οι αναγνώστες τέτοιων βιβλίων έχουν την τάση να αναζητούν την απελευθέρωσή τους μέσω της αυτοκτονίας. Η σκέψη τους είναι τόσο επηρεασμένη, που λειτουργεί με ανώμαλες ταχύτητες και σε κάποιο σημείο, μη βρίσκοντας λύση, αυτοκτονούν.
Λόγω της πνευματικής αδυναμίας τους, είναι ανίκανοι να έχουν σωστή κρίση και παρεκτρέπονται. Η τιμωρία τους είναι να παραμείνουν στο Κέντρο Διερχομένων για μια περίοδο ανάλογα με το ψυχικό τους σθένος, ως ελεύθερες ψυχές, για να αποκτήσουν περαιτέρω ψυχική δύναμη χωρίς τη λήψη οδηγιών. Αλλά επειδή οι ψυχές των εν λόγω ανθρώπων (αυτοκτονούντων) ανήκουν στη γνώση των Πρώτων Μυστηρίων, αποκτούν αυτόματα τον ελεύθερο Φωτισμό και συμμετέχουν στα διάφορα ερευνητικά ψυχικά πειράματα που πραγματοποιούνται στη γη.
Λένε ότι αισθάνονται και αντιλαμβάνονται, χωρίς να έχουν γνώση της καθιερωμένης Αρχής του Ουρανίου Βασιλείου των ψυχών.
Είναι στον Ουρανό αλλά όχι στην Ουράνια (λευκή) Πολιτεία.
Εάν αυτές οι ψυχές δώσουν στοιχεία μιας αξίας στάσης και είναι λογικές στις ενέργειές τους, τότε θα επιστρέψουν στη γη σε μια νέα ενσάρκωση.
Οι δύο προαναφερθείσες κατηγορίες έχουν υποδιαιρέσεις.
Εξετάσαμε σε γενικές γραμμές, τις ελαφριές και σοβαρές περιπτώσεις τιμωρίας για τις αυτοκτονίες, για να έχετε μια μικρή ιδέα του τύπου και της τιμωρίας γι αυτές τις κατηγορίες.
Ο Κύριος δεν είναι ευνοϊκός σε τέτοιου είδους αφαίρεση ζωής από ανθρώπινες οντότητες.
Το θεωρεί ως το χειρότερη βάσανο στον αόρατο κόσμο.
Πολλοί δολοφόνοι, για λόγους που δεν ξέρετε, μπορεί να βρεθούν σε ειδικά κέντρα κατάρτισης του Ουρανού, να διδάσκουν για τα κίνητρα που υποκίνησαν το έγκλημά τους.
Οι ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας τιμωρούνται αυστηρότερα επειδή είναι πιο υπεύθυνοι για την υποκίνηση των αδελφών τους να εγκληματήσουν.
Οι άνθρωποι που αυτοκτονούν θεωρούνται ως διπλοί εγκληματίες.
Αφενός διότι διαπράττουν μια αποτρόπαια πράξη ενάντια στον εαυτό τους και αφετέρου δείχνουν στο Θεό ότι είναι απειθείς στις εντολές Του.
Το γνώριζαν αυτό ενώ ήταν στον Ουρανό ως ψυχοπνευματικές οντότητες πριν από την ενσάρκωση τους.
Η αυτοκτονία είναι αυταπάτη.
Αντ' αυτού περιφρονείτε το ένδυμα (το σώμα) που σας έδωσε, επιστρέφοντας το όταν βάλετε τέλος στη ζωή σας, χωρίς να έχετε ολοκληρωτικά εκπληρώσει όλα τα καθήκοντά σας.
Γι' αυτόν τον λόγο η αυτοκτονία γενικά θεωρείται ως έγκλημα ενάντια στην ύπαρξή σας, με πολύ μεγαλύτερες ευθύνες από εκείνες του κοινού εγκλήματος.
Οι άνθρωποι πρέπει να ξέρουν ότι οι αυτοκτονίες μπορούν να καταταχθούν σε δύο κύριες κατηγορίες:
- Αυτοκτονία που προκαλείται από πνευματική πάλη που είναι μια ενστικτώδης λήξη της ζωής. Σε αυτήν την περίπτωση θα μπορούσαν να υπάρξουν ελαφρυντικά ανάλογα με τη δριμύτητα της πράξης.
- Αυτοκτονία εκ προμελέτης βασισμένη στην ψυχρή λογική του πως να τερματίσετε τη ζωή σας. Σε αυτήν την περίπτωση η βαρύτητα της αμαρτίας είναι τεράστια.
Μια άλλη κατηγορία, που δεν κατηγοριοποιείται άμεσα κάτω από τις δύο ανωτέρω κατηγορίες, είναι αυτή του επηρεασμού των αδύνατων πνευμάτων στο να διαπράξουν αυτοκτονία μέσω του γραπτού λόγου.
Οι συγγραφείς τέτοιου υλικού ανήκουν στους ηθικούς αυτουργούς των αυτοκτονιών. Αλλά εάν η εργασία τους περιγράφει επίσης, με τη λογική, την αποφυγή ενός τέτοιου εγχειρήματος, δεν είναι υπεύθυνοι για μια τέτοια πράξη. Σε αυτή τη περίπτωση ο συγγραφέας οφείλει να φωτιστεί για να αποτρέψει μια τέτοια κακή πράξη, που ο ίδιος έχει προκαλέσει σε ένα πρόσωπο με αυτοκαταστροφικές τάσεις.
Οι αναγνώστες τέτοιων βιβλίων έχουν την τάση να αναζητούν την απελευθέρωσή τους μέσω της αυτοκτονίας. Η σκέψη τους είναι τόσο επηρεασμένη, που λειτουργεί με ανώμαλες ταχύτητες και σε κάποιο σημείο, μη βρίσκοντας λύση, αυτοκτονούν.
Λόγω της πνευματικής αδυναμίας τους, είναι ανίκανοι να έχουν σωστή κρίση και παρεκτρέπονται. Η τιμωρία τους είναι να παραμείνουν στο Κέντρο Διερχομένων για μια περίοδο ανάλογα με το ψυχικό τους σθένος, ως ελεύθερες ψυχές, για να αποκτήσουν περαιτέρω ψυχική δύναμη χωρίς τη λήψη οδηγιών. Αλλά επειδή οι ψυχές των εν λόγω ανθρώπων (αυτοκτονούντων) ανήκουν στη γνώση των Πρώτων Μυστηρίων, αποκτούν αυτόματα τον ελεύθερο Φωτισμό και συμμετέχουν στα διάφορα ερευνητικά ψυχικά πειράματα που πραγματοποιούνται στη γη.
Λένε ότι αισθάνονται και αντιλαμβάνονται, χωρίς να έχουν γνώση της καθιερωμένης Αρχής του Ουρανίου Βασιλείου των ψυχών.
Είναι στον Ουρανό αλλά όχι στην Ουράνια (λευκή) Πολιτεία.
Εάν αυτές οι ψυχές δώσουν στοιχεία μιας αξίας στάσης και είναι λογικές στις ενέργειές τους, τότε θα επιστρέψουν στη γη σε μια νέα ενσάρκωση.
Οι δύο προαναφερθείσες κατηγορίες έχουν υποδιαιρέσεις.
Εξετάσαμε σε γενικές γραμμές, τις ελαφριές και σοβαρές περιπτώσεις τιμωρίας για τις αυτοκτονίες, για να έχετε μια μικρή ιδέα του τύπου και της τιμωρίας γι αυτές τις κατηγορίες.
Ο Κύριος δεν είναι ευνοϊκός σε τέτοιου είδους αφαίρεση ζωής από ανθρώπινες οντότητες.
Το θεωρεί ως το χειρότερη βάσανο στον αόρατο κόσμο.
Πολλοί δολοφόνοι, για λόγους που δεν ξέρετε, μπορεί να βρεθούν σε ειδικά κέντρα κατάρτισης του Ουρανού, να διδάσκουν για τα κίνητρα που υποκίνησαν το έγκλημά τους.
Οι ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας τιμωρούνται αυστηρότερα επειδή είναι πιο υπεύθυνοι για την υποκίνηση των αδελφών τους να εγκληματήσουν.
Οι άνθρωποι που αυτοκτονούν θεωρούνται ως διπλοί εγκληματίες.
Αφενός διότι διαπράττουν μια αποτρόπαια πράξη ενάντια στον εαυτό τους και αφετέρου δείχνουν στο Θεό ότι είναι απειθείς στις εντολές Του.
Το γνώριζαν αυτό ενώ ήταν στον Ουρανό ως ψυχοπνευματικές οντότητες πριν από την ενσάρκωση τους.
Η αυτοκτονία είναι αυταπάτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου