4.2 Γη ο Σταθμός Άλφα (Α)

Η γέννηση είναι η έναρξη του συμβολαίου μεταξύ της ψυχο-πνευματικής οντότητας και του ουρανού. Σημάνει με την άφιξη/επιστροφή της ψυχο-πνευματικής οντότητας στον υλικό κόσμο για να ξεκινήσει/ξανα-ξεκινήσει την εκπαίδευσή της ισοσταθμίζοντας το καλό/κακό και την ψυχή/πνεύμα του. Στο τέλος θα ανέλθει στον υψηλότερο επίπεδο φώτισης.  Η ζωή αρχίζει όταν  το νεογέννητο παίρνει την πρώτη του ανάσα δηλ. όταν λαμβάνει μια ακτίνα της Θείας Ενέργειας η οποία είναι η θεία πνοή.

Ο θάνατος είναι το τέλος της σύμβασης μεταξύ της ψυχο-πνευματικής οντότητας και του ουρανού. Δεν είναι όλοι οι θάνατοι παρόμοιοι και οι άνθρωποι αποδίδουν τα διαφορετικές εξηγήσεις και σε μερικές περιπτώσεις δημιουργούνται διαφορετικές καταστάσεις για τον αληθινό θάνατο.

2.16 Mετενσάρκωση

Ο άνθρωπος πρέπει να ζει σύμφωνα με τους θείους νόμους της ηθικής, της δικαιοσύνης και της αγάπης. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να ακολουθεί ένα θρησκευτικό βιβλίο προσευχών, αλλά ότι πρέπει να ζει με μέτρο εντός της αρμονικής ισορροπίας μεταξύ των δύο αντίθετων δυνάμεων του καλού και του κακού.


Η κάθε ψυχο-πνευματική οντότητα επιστρέφει στη γη για να εκπαιδευτεί μέσω των δοκιμασιών και του πειρασμού για να μπορέσει ανέλθει σε πιο υψηλά επίπεδα στο Ουράνιο Βασίλειο, κερδίζοντας εν τέλη τον Ουράνιο Παράδεισο.
Ο αριθμός των ενσαρκώσεων εξαρτάται από το ψυχικό σθένος της κάθε οντότητας και την πρόοδο που σημειώνει σε κάθε ενσάρκωση. Όταν θα φθάσει σε ένα ορισμένο επίπεδο συνεχίζει την άνοδό της στον Ουρανό.