2.6 Ύλη και Πνεύμα, Αντικρουόμενες Δυνάμεις

Όλοι ξέρουμε ότι η ύλη συμβαδίζει πολύ με τις αισθήσεις μας, ενώ η πνευματική ισχύς είναι περισσότερο ελκυστική στο πνεύμα. Επομένως, οι δύο αντικρουόμενες δυνάμεις στη γη είναι η ύλη και το πνεύμα.
Η ψυχή συντηρεί το πνεύμα και η ύλη συντηρεί τη σάρκα. Αυτές οι αντικρουόμενες δυνάμεις συμπλέκονται, για να επιβληθεί η μια της άλλης.
Εάν το πνεύμα έχει Πίστη και Αγάπη θα κερδίσει, διαφορετικά θα παραμείνει στάσιμο.

2.5 Ο συμβολισμός των κεριών

Το κερί υπενθυμίζει σε μας ότι το σώμα της ανθρώπινης οντότητας λιώνει όπως το κερί.
Η φλόγα του κεριού συμβολίζει την ψυχή, η οποία έχει την ίδια μορφή με τη φλόγα.
Το φιτίλι μέσα στη φλόγα συμβολίζει το κρυμμένο τμήμα του υποσυνείδητου, που κρύβει από την ανθρώπινη γνώση την προέλευσή του ανθρώπου και το μεταθανάτιο προορισμό του.

2.4 Ψυχή και Πνεύμα

Η ψυχή είναι μία απειροελάχιστη ποσότητα της πνοής του Θεού.
Είναι η κινητήριος δύναμη, που ενδυναμώνει και αναζωογονεί τα πάντα. Δεν μπορεί να αναλυθεί. Επομένως, ο άνθρωπος έχει μέσα του τη δύναμη της θεότητας.
Αυτή η δύναμη δεν επηρεάζει τις αποφάσεις του ανθρώπου.

Το πνεύμα είναι μια λεπτή ουσία του Σύμπαντος όπου η ο ίδια αποφασίζει το πεπρωμένο της ανθρώπινης οντότητας.

2.3 Η λέξη άνθρωπος

Η λέξη «άνθρωπος» είναι αρσενική και αναφέρεται μόνο σε άρρεν.
Σύμφωνα με τη βιβλική παράδοση, ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο Αδάμ.
Η Εύα δεν περιλήφθηκε στην έννοια «του ανθρώπου» επειδή δημιουργήθηκε αργότερα.

Ο πρώτος άνθρωπος ήταν αβλαβής. Από την εμφάνιση της Εύας (γυναικείο φύλλο) ο άνθρωπος παρέκκλινε από τη σωστή σκέψη και λόγω της συντρόφου του, παρανόμησε και τιμωρήθηκε για ανυπακοή «Προπατορικό Αμάρτημα».

1.21 Επικοινωνία με πνεύματα

Δεν υπάρχει ύλη ούτε ανθρώπινο σώμα στον Ουρανό, επομένως δεν υπάρχει κανένα αισθητήριο όργανο όπως τα αυτιά, οι γλώσσες, τα μάτια κ.λπ. για να χρησιμοποιηθούν για την επικοινωνία.
Στον Ουρανό υπάρχουν πολύ ανώτερα ψυχικά αισθητήρια όργανα όπως το τρίτο μάτι, αποκαλούμενο επίσης το μάτι της ψυχής, το οποίο επιτρέπει την αποτελεσματική επικοινωνία μεταξύ των ψυχοπνευματικών οντοτήτων.

1.18 Ο ρόλος του Εωσφόρου

Είναι γνωστό από τη θρησκευτική παράδοση ότι ο Εωσφόρος ήταν ο καλύτερος των Αρχαγγέλων.
Μετά από την αποστασία του, εκδιώχθηκε από το Ουράνιο Βασίλειο μαζί με όλους τους άλλους εκπεσόντες Αγγέλους, των οποίων έγινε ο Αρχηγός.
Είναι γνωστός επίσης και με άλλα ονόματα, όπως Σατανάς, ο Πονηρός, Βεελζεβούλ, Βελιάλ, Άρχων του Σκότους.

Ο Εωσφόρος παρέμεινε στο Ουράνιο πεδίο, στο σκότος της περιοχής του, αλλά κυβερνά τη γη, ως πεδίο μάχης.
Η δύναμή του είναι πολύ μεγάλη επειδή γνωρίζει απόρρητα του Πατρός και από αυτά τα μυστικά αντλεί ότι χρειάζεται για την εργασία του.

1.2 Οι Επτά ημέρες της Δημιουργίας

Η Παλαιά Διαθήκη γράφει, στο κεφάλαιο σχετικά με τη δημιουργία του κόσμου, ότι ο Θεός δημιούργησε τα πάντα σε επτά (7) ημέρες.

Ο αριθμός 7 (επτά) είναι ο αριθμός της δημιουργίας καθώς επίσης και της καταστροφής.
Αυτό σημαίνει ότι μέσω των συνεχών εναλλαγών δημιουργίας και καταστροφής, μέσα στο άπειρο, εμφανίστηκε ο κόσμος της γης για τη μετάβαση της ανθρωπότητας.

Παρά τις δογματικές αντιλήψεις, ο άνθρωπος ενσαρκώνεται πολλές φορές στη γη για να αγνοποιήσει την οντότητά του.
Αγνοεί αυτές τις φάσεις της εξέλιξης επειδή μόλις κατέλθει στη γη ξεχνά την προηγούμενη ύπαρξη(εις) του - εκτός από πολύ σπάνιες περιπτώσεις.
Δεν θυμάται όμως ποτέ την ύπαρξή του στον Ουρανό.

1.1 Δημιουργία

Σε μια άχρονη εποχή (περίοδο), που χαρακτηριζόταν ως Ανυπαρξία και σκότος (Έρεβος), τίποτα δεν υπήρχε εκτός από την ατελεύτητη και διάσπαρτη ενέργεια του Θεού (Άναρχος).

Αυτή η Πανταχού Παρόν και Παντοδύναμη Ενέργεια και Φως ενέργησαν για να δημιουργήσουν με ακρίβεια ότι γνωρίζουμε ως Σύμπαν, συμπεριλαμβανομένων των ψυχών των ανθρώπων, των ζώων, των φυτών, του ύδατος, του πυρός και όλα τα λοιπά δημιουργήματα, απαραίτητα για τον συνδετικό κρίκο που καλείται «Συνεχής Ενέργεια».

Ο Δημιουργός Θεός, ως διάχυτο φως δημιούργησε το σκοτάδι.
Αυτά τα δύο αντίθετα έδωσαν την πρώτη κίνηση στους χαοτικούς ουρανούς.