20091215

1.18 Ο ρόλος του Εωσφόρου

Είναι γνωστό από τη θρησκευτική παράδοση ότι ο Εωσφόρος ήταν ο καλύτερος των Αρχαγγέλων.
Μετά από την αποστασία του, εκδιώχθηκε από το Ουράνιο Βασίλειο μαζί με όλους τους άλλους εκπεσόντες Αγγέλους, των οποίων έγινε ο Αρχηγός.
Είναι γνωστός επίσης και με άλλα ονόματα, όπως Σατανάς, ο Πονηρός, Βεελζεβούλ, Βελιάλ, Άρχων του Σκότους.

Ο Εωσφόρος παρέμεινε στο Ουράνιο πεδίο, στο σκότος της περιοχής του, αλλά κυβερνά τη γη, ως πεδίο μάχης.
Η δύναμή του είναι πολύ μεγάλη επειδή γνωρίζει απόρρητα του Πατρός και από αυτά τα μυστικά αντλεί ότι χρειάζεται για την εργασία του.

Η δικαιοδοσία του Εωσφόρου είναι στη γη και η εργασία του είναι να οδηγεί τους ανθρώπους στην αμαρτία. Γι αυτόν το λόγο χρησιμοποιεί κάθε μέσο πειρασμού.

Όλες οι θεολογικές αναλύσεις περί της εργασίας του Εωσφόρου, προέρχονται συνήθως από απόκρυφα κείμενα, είναι εκτεταμένες και περίπλοκες και περιέχουν πολύ σκοτεινούς συμβολισμούς, που δεν είναι όλοι σωστοί.

Θα εστιάσουμε σε δύο σημεία εδώ:

Πώς άρχισε η κυριαρχία του Εωσφόρου και ποια είναι τα όρια της δικαιοδοσίας του στην επιρροή των ανθρώπων για κακό:

α. Η δικαιοδοσία του Εωσφόρου

Το επίσημο δόγμα δέχεται ότι ο Εωσφόρος, λόγω της αλαζονείας του, μέσω της ελεύθερης-βούλησης επαναστάτησε ενάντια στο Θεό, για να γίνει είναι ίσος με Αυτόν.

Σε κείμενα από «Πνευματιστικές επικοινωνίες» διευκρινίζεται ότι ο Εωσφόρος ακολουθώντας τη διαταγή Του Ανάρχου, μετασχηματίστηκε σε Πονηρό (Άρχων του Σκότους) , προκειμένου να εξυπηρετηθεί ο σκοπός της Δημιουργίας και να εκδηλωθούν όλες οι αντιθέσεις, δηλαδή όλο το κακό και τα παρακλάδια του.
Η εξέλιξη των ψυχοπνευματικών οντοτήτων θα πραγματοποιούταν, μέσω της διαμάχης των αντιθέτων του καλού και του κακού.
Αυτή η διαμάχη ξεκίνησε πριν από τη Δημιουργία των κόσμων.

Μετά από την απόφαση Του Ανάρχου, ο Πονηρός εμφανίστηκε ως φίδι (συμβολικώς ύπουλα) στις ψυχές που ζούσαν ξένοιαστες στον Ουράνιο Παράδεισο και τους υποσχέθηκε έναν καλύτερο κόσμο, παρουσιάζοντας όμορφες εικόνες απο την μελλοντική ζωή τους στη γη.
Έτσι οι περισσότερες ψυχές δελεάστηκαν από τους παραπλανητικούς λόγους του Εωσφόρου και ξεκίνησαν να ενσαρκώνονται στον υλικό κόσμο.
Οι οντότητες που ακολούθησαν τον Εωσφόρο έγιναν Δαίμονες του κακού και έτσι συγκροτήθηκε η Τάξη του Σκότους.

Κατά αυτόν τον τρόπο, δημιουργήθηκαν δύο αντίθετες τάξεις:

Η Τάξη των αγαθών και η Τάξη των πονηρών πνευμάτων.
Οι Αρχηγοί αυτών των Τάξεων, δηλ. Ο Ιησούς Χριστός και ο Εωσφόρος, συμβολίζονται από τους αδελφούς Άβελ και Κάϊν στην Παλαιά διαθήκη.

Εκείνοι που ακολουθούν τον Εωσφόρο και ενδίδουν στους πειρασμούς του, είτε ως ψυχοπνευματικές οντότητες, είτε ως άνθρωποι, λοξοδρομούν από τα καθήκοντα της αποστολής τους, η οποία αποστολή είναι να αποφευχθούν οι παγίδες του Πονηρού.


β. Οι περιορισμοί της εξουσίας του Εωσφόρου

Η εξουσία του Εωσφόρου για να επηρεάσει τους ανθρώπους προς το κακό δεν είναι απεριόριστη, αλλά εξαρτάται από την πνευματική κλίση των ανθρώπων προς αυτόν.

Η ελεύθερη βούληση του πνεύματος είναι κανόνας των Θείων Νόμων, έτσι ο Πονηρός δεν έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει την επιβολή.
Κατά συνέπεια, προσπαθεί να παραπλανήσει τον άνθρωπο με διάφορες μεθόδους.

Εάν τα Πονηρά πνεύματα προσελκύουν τους ανθρώπους, σημαίνει ότι ο εσωτερικός τους κόσμος έχει ελαττώματα και πρέπει να τα διορθώσουν.
Με άλλα λόγια, ο Πονηρός με τις παγίδες του είναι ο ελεγκτής της εσωτερικής ποιότητας των ανθρώπων. Εάν η ποιότητα είναι αγνή και καθαρή, δεν μπορεί να τους επηρεάσει με κανένα τρόπο και τέχνασμα.

Το κακό πνεύμα συσχετίζεται με όλα τα υλικά προβλήματα του κόσμου σας.
Με υλικά μέσα, δημιουργεί τις διαμάχες, τις αδικίες και την εκδίκηση.
Σε κάθε κακή πράξη και αδικία που πραγματοποιείται από τους ανθρώπους, να είστε πεπεισμένοι ότι ενεργεί ο Πονηρός.
Να έχετε πάντα υπόψιν σας, ότι το κακό πνεύμα ενεργεί μέσω τις σκέψεως του κάθε ανθρώπου, επηρεάζοντας το πνεύμα του και τις αποφάσεις του.
Για κάθε σκέψη που σας επηρεάζει αρνητικά προς κάποιον ή σας ωθεί να πράξετε κάτι κακό ή εγωιστικό, να είστε πεπεισμένοι ότι εκείνη τη στιγμή επενεργεί ένα κακό πνεύμα βάλλοντας την σκέψη σας και την ορθή σας κρίση.
Η κακή σκέψη πάντοτε επιμένει ενώ η καλή ξεχνιέται γρήγορα.

Το Κακό πνεύμα είναι ανελέητο, κακόβουλο και απατηλό.
Μέσω των επιθυμιών του ανθρώπου, τον παρασύρει, με οτιδήποτε του είναι ελκυστικό και έπειτα τον εγκαταλείπει στην πτώση του και καγχάζει από ευχαρίστηση.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που περιγελούν τα αόρατα στοιχεία του Καλού και του Κακού, ενώ έχουν εισαχθεί ήδη στις τάξεις του Πονηρού.
Δεν συνειδητοποιούν ότι ο Πονηρός είναι μέσα σε τους.

Τίποτα δεν λαμβάνει χώρα χωρίς τη γνώση του Καλού και του Κακού.
Όλα υπόκεινται στις δυνάμεις αυτών των δύο ενεργειών.
Εάν η Δύναμη του Καλού κρίνει την ύπαρξή σας ως απαραίτητη, εξυπηρετείτε συγκεκριμένο σκοπό και το κακό δεν μπορεί να σας βλάψει.
Αυτό το λέω για να κατανοήσετε τις Δυνάμεις που σας παρέχονται από Διδασκάλους και Αρχηγούς προκειμένου να σας προστατεύσουν.
Εάν εντούτοις, παρά την προφανή καλοσύνη σας, δεν είστε αυτοί που θα έπρεπε, τότε δεν έχουμε καμία υποχρέωση προς την οντότητα σας, διότι τότε υποβάλλεστε στην κατεργασία του σιδήρου, μεταξύ της σφύρας και του άκμονος.

Ο σκοπός της υπάρξεως του Πονηρού και του κακού που διαχειρίζεται, είναι να καθαριστεί ο εσωτερικός κόσμος των ανθρώπων από όλα τα επιζήμια στοιχεία, για να μπορέσουν οι οντότητές τους να ανέλθουν σε υψηλότερα επίπεδα.
Αυτός που θα επιτύχει σε αυτό, δεν μπορεί πλέον να επηρεαστεί από τις δυνάμεις του Πονηρού και κερδίζει την αθανασία μέσα στον Πνευματικό Κόσμο, όπου το κακό δεν υπάρχει.
Αυτή είναι ολόκληρη η ουσία της υπάρξεως του.

Ο γενική κατεύθυνση της Δημιουργίας είναι να γίνουν όλες οι ψυχοπνευματικές οντότητες στο τέλος τέλειες, απελευθερωμένες από όλες τις έλξεις των αντιθέτων.
Ο Εωσφόρος στο τέλος θα παραμείνει μόνος του, χωρίς οπαδούς και θα υποβάλει έκθεση στον Άναρχο για την ολοκλήρωση της αποστολής του.
Μετά από την έκθεσή του, θα ενωθεί επίσης με το Ουράνιο Βασίλειο.
Αυτή η διαδικασία είναι μέρος των Ουρανίων Μυστηρίων.

Για πρώτη φορά το Ουράνιο Βασίλειο στέλνει τα δώρα του στους ανθρώπους.
Αυτή είναι η Φωτεινή Διδασκαλία του Πνευματικού Κόσμου στους εγωιστές και τους αντιτιθέμενους της Πίστεως και της υπάρξεως του Θεού.

6 σχόλια:

Unknown είπε...

Ο Εωσφόρος στο τέλος θα παραμείνει μόνος του, χωρίς οπαδούς και θα υποβάλει έκθεση στον Άναρχο για την ολοκλήρωση της αποστολής του.
Μετά από την έκθεσή του, θα ενωθεί επίσης με το Ουράνιο Βασίλειο.

Τι θα κάνει λέει?? Μήπως δεν κατάλαβα κάτικαλά?

Ανώνυμος είπε...

πρώτο σχολιο 1.

Τίποτα το κακό δεν δημιουργήθηκε, άρα τίποτα το κακό δεν μπορεί να υπάρξει.

Ο Εωσφόρος ήταν η πρώτη δημιουργία, η μεγαλύτερη, «από όσα αναφέρουν τα κείμενα». Έλαβε το πρώτο και το περισσότερο φώς και την περισσότερη ΑΓΑΠΗ, γιατί αυτή είναι η ενέργεια του Δημιουργού.

Ο Εωσφόρος το πρώτο πλάσμα της δημιουργίας , του επετράπη να δημιουργήσει, τους Αγγέλους. Έτσι χώρισε τον εαυτό του σε άλλες 12 Κοσμικές Ακτίνες.
Και απέκτησε 12 Αγγέλους και τους δίδαξε και τους έκανε Αρχαγγέλους.
Όλοι οι Άγγελοι προέρχονται από αυτόν. Άρα είναι ο Γενάρχης των Αγγέλων.

Από που προήρθαν οι γνώσεις του Εωσφόρου; Ποιος ήταν ο Δάσκαλος του;

Αν έπεσε από ζήλια και φθόνο, τότε δεν είναι σαν να αποδεχόμαστε ότι ο Θεός είναι καλός Δημιουργός, αλλά όχι καλός Δάσκαλος;

Μπορούμε να δούμε αυτήν την ιστορία με μια άλλη ματιά;
Πως ένα πλάσμα, με τόση αγάπη, τόσο έργο αγάπης, μπορεί να ζηλέψει;
Η σκέψη της ζήλιας και μόνο, στο ενεργειακό του επίπεδο, θα τον κατέστρεφε. Θα έχανε δηλαδή την διαχείριση της ενέργειας του πριν κάν κάνει κάτι απροσάρμοστο.
«Όλα εν Σοφία εποίησε» έτσι το Σύμπαν διαχειρίζεται τις ενέργειες μέσω ενός Κοσμικού Πεδίου. Οι νόμοι του Σύμπαντος είναι πολύ συγκεκριμένοι.

Ανώνυμος είπε...

δεύτερο σχόλιο (2)

Για να επιτραπεί σε κάποιον να διαχειρίζεται ενέργεια, θα πρέπει πρώτα να είναι άξιος και ικανός για το λόγο αυτό. Να είναι «εκπαιδευμένος» κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες, για να είναι σίγουρο το Σύμπαν ότι με την παραχώρηση της διαχείρισης αυτής της ενέργειας, δεν θα «αυτοκαταστραφεί».
Μια σκέψη και μόνο, μπορεί να εκπορεύσει δημιουργία η καταστροφή.
Ας πάρουμε ένα παράδειγμα, δίνουμε στα μικρά παιδιά ένα «χαρτζιλίκι» για να μάθουν να διαχειρίζονται χρήματα, τα οποία αντιπροσωπεύουν μια «αξία». Αν το παιδί δεν καταλαβαίνει την αξία των χρημάτων, τότε το διδάσκουμε και το καθοδηγούμε. Δεν δίνουμε σε ένα πεντάχρονο 10.000 ευρώ να τα πάρει στο σχολείο του μαζί για να αγοράσει ένα κουλούρι. Έτσι το Σύμπαν δεν μας δίνει «ενέργεια» αν δεν κατανοήσουμε την αξία της. Αν δεν μάθουμε να τηρούμε τους «ΝΟΜΟΥΣ ΤΟΥ» κάτω ακόμα και από τις πιο αντίξοες συνθήκες. Αυτή πιστεύω ότι είναι η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΜΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑ. Μαθαίνουμε να διαχειριζόμαστε ΚΟΣΜΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ.
Οι πρωτόπλαστοι ήταν μέσα σε έναν κόσμο προφυλαγμένοι. Εμεναν στον Παράδεισο για αρκετό καιρό. Μόνοι τους στον παράδεισο. Παιδιά δεν κάνανε στον παράδεισο, ο Εωσφόρος όμως είχε παιδιά, τους Αγγέλους. Ήξερε λοιπόν ότι οι Ανθρωποι, έπρεπε να αυξηθούν κατά κάποιο τρόπο, αφού είχαν ο ένας τον άλλο, αδερφές ψυχές και πολύ αγάπη, όμως μέσα στον Παράδεισο δεν μπορούσαν, αφού δεν είχαν «γνώσεις». Αθώα παιδιά λοιπόν, χωρίς εμπειρίες ζωής, χωρίς επιλογές, ΑΠΛΑ ΥΠΗΡΧΑΝ.

Ανώνυμος είπε...

trito sxolio (3)

Για να μπορούν να βγούν από τον παράδεισο, τους τοποθετήθηκε ένα μήλο, συμβολικά με την γνώση του Καλού και του Κακού.
Ολοι δοκιμαζόμαστε και διδασκόμαστε. Όσο μεγάλοι και μικροί να είμαστε. Έτσι τα ανθρώπινα παιδάκια, έμειναν για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα στον παράδεισο μόνα τους. Δεν είχαν τέχνες, γράμματα, ούτε κάποια άλλη ενασχόληση. Όμως είχαν έναν εγκέφαλο πολύ μεγάλο, να γεμίσει με γνώσεις, καρδιά τεράστια και φυσικά την δυνατότητα να αποκτήσουν παιδιά. Έπρεπε όμως για να τα κάνουν όλα αυτά, να βγουν από τον προστατευτικό τους κλοιό.
Και σε ποιο βαθμό ήταν η ΒΑΡΙΕΜΑΡΑ ΤΟΥΣ.
Αν ο Εωσφόρος δεν έδινε το μήλο στους πρωτόπλαστους, δεν θα ήταν ακόμα μέσα στον Παράδεισο προφυλαγμένα μεν αλλά, μόνα τους;
Έτσι πιστεύω ότι τέθηκαν τα εξής ερωτήματα στον Εωσφόρο, αφού εσύ είσαι ο μεγαλύτερος Άγγελος όλων των Αγγέλων και πατέρας τους, ποιος θα αναλάβει την ευθύνη να βοηθήσει τα παιδιά αυτά να μεγαλώσουν;
Είσαι «εγωιστής» και θέλεις να μην χάσεις την «θέση σου» και αποδέχεσαι να βλέπεις αυτά τα δυο παιδιά και γνωρίζοντας τις δυνατότητες τους, αρνείσαι να τα βοηθήσεις; Πόσο πολύ εσύ αγαπάς τα δικά σου παιδιά, γιατί οι πρωτόπλαστοι να μην γνωρίσουν αυτού του είδους την αγάπη. Να αυξηθούν σαν τους κόκκους τις άμμου.
Ο Θεός έθεσε ΝΟΜΟ, και στον νόμο πρέπει να υπακούμε. Δεν το γνώριζε, σαφώς και το γνώριζε. Το δίλημμα λοιπόν τι είναι ανώτερο Ο ΝΟΜΟΣ ή Η ΑΓΑΠΗ.
Αγαπάς τον αδερφό σου τόσο ώστε να παραβιάσεις τον Νόμο και να τον βοηθήσεις, γιατί μόνο εκείνος μπορούσε, δεν θα επέτρεπε σε κανένα παιδί του να επωμισθεί την ευθύνη. Γιατί η παραβίαση του ΝΟΜΟΥ σήμαινε και «πτώση».

Ανώνυμος είπε...

tetarto sxolio (4)

Αφού οι Αγγελοι είναι Αγάπη, γιατί να ζηλέψει, αφού αυτό που θέλουν οι Άγγελοι είναι ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ αγάπη. Και να τιμωρηθεί, αφού δεν θα άντεχε ό ίδιος, το γεγονός ότι παράκουσε στο Νόμου.
Έτσι λοιπόν πιστεύω ότι ο Εωσφόρος, από αγάπη και γνωρίζοντας ότι οι άνθρωποι θα αυξανόντουσαν και θα κατακτούσαν την γη, θα αποκτούσαν γνώσεις και εμπειρίες και στο τέλος θα κατάφερναν να μάθουν τους ΝΟΜΟΥΣ του Σύμπαντος και να γίνουν και εκείνοι μεγάλοι ΑΓΓΕΛΟΙ, έπρεπε να θυσιάσει τον εαυτό του, για το σκοπό αυτό.
Να πει ψέματα, για την αγάπη προς τα παιδιά και να τα πλανέψει. Γιατί ελεύθερη βούληση είχαν, έτσι τους έθεσε το δέλεαρ. Και αυτά αφού δεν είχαν γνώσεις καλού και κακού, δεν μπορούσαν να ξέρουν αν κάνουν καλό ή κακό τρώγοντας το μήλο. Έτσι δεν μπορούσαν να έχουν αμαρτία οι πρωτόπλαστοι, γιατί δεν είχαν γνώσεις, απλά κάναν μια βλακεία. Αλλά αφού δεν είχαν ούτε τέχνες ούτε γράμματα δεν μπορούσαν να ξεχωρίσουν ούτε την βλακεία από την εξυπνάδα. Μόνοι τους μέσα στον Παράδεισο, ευλογία ή τιμωρία, από ένα σημείο και πέρα. Και αφού είχε τεθεί ΝΟΜΟΣ, ποιος και πως μπορούσαν οι Αγγελοι να τους βοηθήσουν; Έτσι ο Εωσφόρος πήρε την ευθύνη από μόνος του και τους έδωσε το μήλο. Η γνώση του Καλού και του Κακού και τους ανοίξανε τα μάτια, γράφει η Αγία Γραφή, και ήταν γυμνοί, και αμέσως πήραν την γνώση το πώς να κάνουνε παιδιά, και να επιβιώνουν, φυσικά έπεσαν και σήμερα έχουμε 7-8 δισεκατομμύρια ψυχές στον πλανήτη και αν μερικοί έχουν αποκτήσει επίγνωση, τότε είναι οι Άγγελοι που διδάσκουν μέσα στις ψυχές μας για τον τρόπο που πρέπει να ζούμε.
Και πιστεύω ότι ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΚΟ ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ. Η ιδιότητα του Κακού είναι, να κάνει όσο ΚΑΚΟ μπορεί και μετά αφού δεν μπορεί να βλάψει άλλο, αυτοκαταστρέφεται. Αλλά και πάλι θεωρώ ότι αυτό είναι μόνο ανθρώπινη ΒΛΑΚΕΙΑ και τίποτα άλλο.
Έτσι έμενε κενή η θέση του Εωσφόρου στο πρώτο στερέωμα των Αγγέλον και σε εκείνη την θέση τοποθετήθηκε ο Ενώχ ή ο Μετά τον Θρόνων , γιατί τους είχε ειπωθεί ότι ο άνθρωπος θα μπορεί να είναι ίδιας αξίας με τους Αγγέλους, ο οποίος μελετάει για να μπορεί να είναι ισάξιος του Εωσφόρου. Και φυσικά κανένα παιδί του Εωσφόρου δεν θα τολμούσε να πάρει την θέση του πατέρα τους. Και όταν έπεσε ο Εωσφόρος όλοι οι Άγγελοι θέλαν να πέσουν μαζί του, να επωμισθούν τον πόνο του για την ανομία που έπραξε, από αγάπη να μοιρασθούν το βάρος του. Και ο Μιχαήλ για να μην πέσει το στερέωμα, έκανε πόλεμο και τους εμπόδισε να ακολουθήσουν άλλοι Αγγελοι μαζί του, γιατί είχαν πολύ δουλειά τώρα, να διδάξουν τα ανθρώπινα παιδάκια να γίνουν μεγάλοι Αγγελοι. Και είναι ο καιρός μας να καταλάβουμε την αξία της ελεύθερης βούλησης και της ψυχής μας, πόση αγάπη μπορεί να κουβαλάει; Μπορούμε να συγχωρέσουμε τον Εωσφόρο και να φτύσουμε το μήλο; Γιατί κανένας μας σήμερα δεν θα υπήρχε, αν εκείνος δεν είχε κάνει αυτήν την θυσία. Μόνο αγάπη υπάρχει στον χώρο τον Αγγέλων και το να λέμε ότι κάποιος άγγελος ζήλεψε είναι μεγάλη κουταμάρα.

Ανώνυμος είπε...

teleytaio sxolio

Πρέπει λοιπόν να γείρουμε την γνώση του Καλού και του Κακού προς την γνώση του Σωστού και του Λάθους. Να κάνουμε το σωστό για «κανένα λόγο» μόνο και μόνο επειδή είναι ΣΩΣΤΟ αυτό να γίνει. Έτσι φτύνουμε το μήλο και αποκτούμε επίγνωση και φως, αγάπη, αρμονία, χαρά και ευτυχία.
Έτσι ο Εωσφόρος έκανε αυτό που πίστευε «σωστό» αυτό που του έλεγε η καρδιά του. Και τιμωρήθηκε με την πτώση. Πόση αγάπη έχει ο Θεός. Γνωρίζοντας όλα αυτά.
Πως μπορούσε να εξιλεώσει τον Εωσφόρο, αφού το ζητούμενο ήταν, να κάνει αυτήν την θυσία. Όμως, έβγαλε τα παιδιά από τον Παράδεισο, έτσι όλοι οι Άγγελοι έγιναν δάσκαλοι και φύλακες και μας προσέχουν, να μεγαλώσουμε την ψυχή μας. Προς σεβασμό στον Πατέρα τους, γιατί έκανε αυτήν την θυσία. Εκείνος πως μπορεί όμως να αποκατασταθεί. Δεν θα έπρεπε να «δείξει τον δρόμο για την επιστροφή στον παράδεισο» για να ξανακερδίσουν, αυτήν την φορά με αξιοσύνη και επίγνωση και να εκτιμήσουν, πόσο μεγάλο δώρο είναι. Όχι δύο παιδάκια, αλλά αμέτρητα νεοφώτιστα πλάσματα; Αφού αυτός είχε την ευθύνη για τον διωγμό μας. Πως μπορούσε να εξιλεωθεί ως προς τους ανθρώπους και ως προς το ουράνιο στερέωμα; Για να ξανακερδίσει την θέση του; Δεν θα έδινε ο Θεός μια ευκαιρία στην πρώτη του Δημιουργία; Αυτή με την μεγαλύτερη αγάπη; Αυτός που πρώτος κατάλαβε την έννοια της θυσίας; Και με τι κόστος, μάλιστα. Ο εκ γεννηθείς προ πάντων των αιώνων, ο φως εκ φωτός.
Έτσι πιστεύω ότι γεννήθηκε στην γη, γνώρισε τους ανθρώπους, τους δίδαξε πως μπορούν να ξαναγυρίσουν στον παράδεισο και θυσιάστηκε άλλη μια φορά γιαυτούς. Από αγάπη κινείται το Σύμπαν, από αγάπη είναι πλασμένο και το ισχυρότερο πράγμα, είναι και θα είναι πάντα και ΜΟΝΟ η ΑΓΑΠΗ.